Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

ΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ

Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι οι δημοσκοπήσεις τύπου Κουίζ θα καθορίζουν την αξιοπιστία των πολιτικών με κριτήρια παρόμοια με αυτά των τηλεοπτικών κουτσομπολιών. Ποιος δηλαδή είναι κοντός, ποιος είναι ψηλός, ποιος είναι ακαταλαβίστικος και κάνει σαρδάμ και ποιος είναι καταλληλότερος για να κυβερνήσει την δύσμοιρη χώρα μας. Είμαστε ήδη στο χείλος του γκρεμού και αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο καταλληλότερος για να μας σπρώξει. Αντί να τραβηχτούμε στο πλάι και να γκρεμοτσακιστούν αυτοί, καθόμαστε αποχαυνωμένοι και παρακολουθούμε τον δείκτη των δημοσκοπήσεων λες και αυτός θα λύσει τα τεράστια προβλήματα που ταλανίζουν την χώρα μας.
Και από την άλλη ο δείκτης της τηλεθέασης έχει ξεπεράσει κατά πολύ αυτόν των δημοσκοπήσεων. Και μια και μιλάμε για δείκτες, σκεφτείτε ότι κάποιοι παίζουν με τον δείκτη νοημοσύνης μας.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Οι Αμερικανοί ξαναχτύπησαν.
Αυτή τη φορά όχι με τις άνανδρες αεροπορικές επιδρομές τους αλλά με το περίφημο μέντιουμ ονόματι Stephen Hermann που είχε επικοινωνία με τον...Μέγα Αλέξανδρο. Σε ποια γλώσσα άραγε;
Το μέντιουμ συνομίλησε με τον Μ. Αλέξανδρο ο οποίος του εκμυστηρεύτηκε ότι επιθυμεί την συμφιλίωση των Ελλήνων με τους Σκοπιανούς. Θιασώτης αυτής της επικοινωνίας κάποιος Σκοπιανός ονόματι Aleksandar Donski τον οποίο ο Μ. Αλέξανδρος αποκάλεσε συγγενή του.
Το έζησα και αυτό!

Σάββατο 11 Απριλίου 2009

Η ΒΙΑ ΚΑΙ Ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ

Λουτρό αίματος στην Ελλάδα! Αναμενόμενο.
Τις πταίει; Μα η τηλεόραση φυσικά. Αναλογιστείτε απλά το περιεχόμενο των ταινιών που προβάλλει η ελληνική τηλεόραση και θα πάρετε την απάντηση για το φαινόμενο της βίας που εισέβαλλε στα σπίτια μας.
Ηθικός αυτουργός; Τα ιδιωτικά κανάλια που μέσα από τις φτηνές και αρρωστημένες παραγωγές του Χόλυγουντ, διεγείρουν τα άγρια ένστικτα αυτών που ανατράφηκαν με την τηλεοπτική κουλτούρα.
Γιατί πώς να το κάνουμε, οι πρωταγωνιστές των ταινιών τρόμου, βιασμών, ληστειών, πολέμου, σεξουαλικής διαστροφής, αποτελούν τα πρότυπα των νέων που αναζητούν την κοινωνική αναγνώριση σε μια χώρα με ισοπεδωμένα ιδανικά.
Αν συγκρίνουμε τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια θα διαπιστώσουμε ότι είναι επανάληψη όλων των Χολιγουντιανών ταινιών που προβάλλονται στην χώρα μας.
Θέλετε μερικά παραδείγματα;
FIRST BLOOD, (ή Ράμπο), με τον Σιλβέστερ Σταλόνε ένας παρασημοφορημένος ήρωας των Ειδικών Δυνάμεων και πρώην βετεράνος του Βιετνάμ με ταραγμένο ψυχικό κόσμο, εκτελεί εν ψυχρώ ότι κινείται γύρω του. Για μερικές δεκαετίες υπήρξε το ίνδαλμα της νεολαίας σε όλον τον πλανήτη. Τα όπλα που χρησιμοποιούσε για τις ανάγκες των ταινιών του, θα τα βρείτε ακόμη και σήμερα στα καταστήματα όπλων.
HANNIBAL: Το αποκορύφωμα της διαστροφής. Η ταινία αυτή βραβεύτηκε με Όσκαρ. Κανένα άλλο σχόλιο.
Αν συμπεριλάβουμε σε αυτές και τις ταινίες παιδικής πορνογραφίας, δεν χρειάζονται περισσότερα για να συνειδητοποιήσουμε την χαοτική πορεία του ανθρώπινου γένους.

Καταγγέλλω το κράτος για την παγερή αδιαφορία καθώς και την συνεργία του μπροστά στον πνευματικό εκφυλισμό που διείσδυσε στις ελληνικές οικογένειες.
Καταγγέλλω την ελληνική τηλεόραση ως ηθικό αυτουργό για την ασύδοτη προβολή των ταινιών αίσχους που απομακρύνουν τους νέους από τις πνευματικές αξίες.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2009

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξαφνιάστηκα από την εξέλιξη της επίσκεψης του κ. Ομπάμα στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, ο λόγος της επίσκεψης του δεν εξυπηρετεί παρά μόνον τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου της Τουρκικής ηγεσίας ως τοποτηρητή των ΗΠΑ στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Όμως η Τουρκία, θα πρέπει πρώτα να θεσπίσει νόμους που να ευνοούν την ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας της χώρας και ύστερα να “ζητήσει” την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μια χώρα που δεν κατανοεί την σπουδαιότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν μπορεί να βρυχάται ως ξεδοντιασμένος λέων σε μια κοινότητα που σέβεται τα δημοκρατικά ιδεώδη των λαών της.

Και βέβαια, η θερμοκέφαλη στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας πρέπει να περιοριστεί στα παραδοσιακά της καθήκοντα και όχι να παρεμβαίνει στις αποφάσεις των κυβερνήσεων των άλλων χωρών.
Ίσως είναι καιρός να καταλάβει πως αυτές οι περίεργες ηγεσίες δεν μπορούν να προτάξουν το γλοιώδες ανάστημα τους στην κουλτούρα που αναβλύζει μέσα από τις λαϊκές παραδόσεις.
Να κατανοήσει πως το ανθρώπινο πνεύμα όχι μόνο δεν φυλακίζεται στα υγρά μπουντρούμια τους, αλλά μέσα από αυτά γιγαντώνεται και γράφει την ιστορία.
Να μάθει επιτέλους πως όταν τα χείλη σφραγίζουν, η σκέψεις ουρλιάζουν.

Όσο για τον φιλειρηνικό πρόεδρο των ΗΠΑ, έχει πολλά να διορθώσει στο εσωτερικό της χώρας του, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα προς το παρόν δεν χρειάζεται σερίφηδες.
Και στο κάτω-κάτω, ένας ηγέτης που σέβεται τον εαυτό του, δεν αδιαφορεί για τα φριχτά εγκλήματα πολέμου και τις γενοκτονίες που στο όνομα της ειρήνης έπραξαν οι προγενέστεροι του.

Είναι καιρός η Ευρώπη να διδαχτεί από τα μοιραία λάθη της και να χτίσει ένα μέλλον ενωτικό και δημιουργικό χωρίς εμπάθειες και ταξικές διακρίσεις.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

ΑΝΙΕΡΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΤΥΧΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ

Αναρωτιέμαι αν οι κρατικοί λειτουργοί που απαρτίζουν το ανελέητο αυτό κράτος έχουν επίγνωση των αποφάσεων που καταδικάζουν τους ατυχείς επιχειρηματίες στην ισόβια αδράνεια.
Δεν ξέρω πόσες καταδικαστικές αποφάσεις εκκρεμούν για τους έλληνες επιχειρηματίες που για διάφορους λόγους χρεοκόπησαν, ξέρω όμως ότι όλοι αυτοί που καταστράφηκαν από ατυχείς συγκυρίες αντιμετωπίστηκαν από το κράτος με απαράδεκτες και πολλές φορές ολέθριες αποφάσεις.
Πολλοί είναι αυτοί που για βιοποριστικούς λόγους ακολούθησαν τα ελεύθερα τα επαγγέλματα, δυστυχώς όμως οι περισσότεροι δεν είχαν την τύχη με το μέρος τους.
Και βέβαια δεν εννοώ ότι την διαχειριστική τους ανικανότητα πρέπει να την πληρώσουν κάποιοι άλλοι, σαφώς και πρέπει να υποστούν τις συνέπειες, όχι όμως με την φυσική τους εξόντωση.
Εγώ θα σταθώ στη «επόμενη ημέρα», όταν πια ο κατεστραμμένος οικονομικά επιχειρηματίας βρίσκεται επί ξύλου κρεμάμενος χωρίς πόρους, χωρίς σπίτι και εργασία, ανίκανος όχι μόνο να αποπληρώσει τα χρέη του αλλά και να επιβιώσει αφού σύμφωνα με τον νόμο ούτε να εργαστεί μπορεί (κατάσχεση μισθού) αλλά ούτε και να λειτουργήσει εκ νέου ως ελεύθερος επαγγελματίας ώστε να εξοφλήσει τα χρέη του προς το δημόσιο.
Και ιδού η δική μου εύλογη απορία:
Όταν το κράτος σου στερεί την δυνατότητα να αναπτύξεις νέα δραστηριότητα ώστε να αποκατασταθείς και να εξοφλήσεις τα χρέη σου, πως θα του επιστραφούν;
Σε όλες τις περιπτώσεις ο κατά μια έννοια ατυχής επιχειρηματίας οδηγείται στον κοινωνικό αφορισμό και μερικές φορές στην φυσική του εξόντωση αφού πολλοί μετά τον εξευτελισμό τους αποφάσισαν να τερματίσουν την ζωή τους.