Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΤΟ ΔΙΛΛΗΜΑ

Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να αναρωτιόμαστε τι θα ψηφίσουμε. Ίσως γιατί το πολιτικό στερέωμα δεν είναι και τόσο στέρεο. Ίσως πάλι οι πολιτικοί που αναδεικνύουμε δεν είναι αντάξιοι των προσδοκιών μας και στην σκέψη μας επικρατεί το αίσθημα της εκδίκησης, να τιμωρήσουμε δηλαδή για ακόμη μια φορά την αλαζονεία αυτών που δεν στάθηκαν άξιοι στον όρκο τους για την τήρηση των θεσμών της Δημοκρατίας.
Η Δημοκρατία δεν ερμηνεύεται και δεν εφαρμόζεται ανάλογα με τις αντιλήψεις των τυχάρπαστων πολιτικών. Είναι θεσμός που εκφράζεται από τον κοινωνικό ιστό και όχι από την ολιγαρχία των πλουσίων.
Η Δημοκρατία δεν ταυτίζεται με κερδοσκόπους. ούτε με επίδοξους κροίσους. Η έννοια του όρου έχει πλέον εκφυλιστεί και ο πολίτης θα πρέπει να πρέπει να περιφρουρήσει με κάθε τρόπο τις αξίες της τάξης που εκπροσωπεί.
Η εργατική τάξη π.χ. δεν μπορεί να ταυτιστεί με την πλουτοκρατία γιατί τους χωρίζει το χάσμα των ιδεών. Οι ακίνητες περιουσίες, τα κότερα, τα ιδιόκτητα νησιά και η χλιδή δεν συμβαδίζουν καθόλου με την ανέχεια που τελευταία οδηγεί κάποιους δύστυχους στην αυτοκτονία. Τέτοια φαινόμενα συναντήσαμε μέσα απο την οικονομική κρίση που ταλανίζει την χώρα μας.
Ο εργαζόμενος δεν γνωρίζει την δύναμη του αν σκεφθεί κανείς ότι στηρίζει το κεφάλαιο δύο φορές. Μια φορά παραγωγικά και μία καταναλωτικά αφού ο ίδιος είναι και ο τελικός αποδέκτης του προϊόντος.
Κι’ όμως το 50% των πιεσμένων εργαζομένων στηρίζει το κεφάλαιο. Το ίδιο ποσοστό ισχύει για τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους απολυμένους, τους μετανάστες και τους ναυτικούς.
Είναι απίστευτη η ταύτιση του στερημένου με την πλουτοκρατία.
…πες πες, θα το πιστέψω και εγώ στο τέλος.

ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ

«Θα ξανάκανα τα ίδια πράγματα», απαντά ο Ντικ Τσένι
Γαλλικό, Ροϊτερς

Μια μέρα μετά το πλήγμα που δέχθηκε από την πλειοψηφία της Γερουσίας για το ζήτημα του Γκουαντάναμο, ο Μπαράκ Ομπάμα υπερασπίστηκε με δυναμισμό την επιλογή του να κλείσει το διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης μέχρι τον Ιανουάριο του 2010, όπως δεσμεύθηκε προεκλογικά και να «καθαρίσει το χάος» που κληρονόμησε από την κυβέρνηση Μπους…

Συγνώμη αλλά δεν κατάλαβα. Τι λογαριασμό έκανε ο Ομπάμα και δεν μπορεί να κλείσει τώρα το Γκουαντάναμο. Δεσμεύεται με συμβόλαιο;

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΒΟΥΤΙΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Και οι τραγωδίες συνεχίζονται. Τα χρέη, η εκδίωξη και η αδυναμία επιβίωσης έστειλαν στον θάνατο τρείς ζωές σπρώχνοντας στην συνέχεια στην αυτοκτονία και άλλους πολλούς που βρίσκονται σε απόγνωση.
"Πατέρας, 40 ετών, σκότωσε την 26χρονη σύζυγό του χτυπώντας τη με μαχαίρι στο λαιμό, στο μπαλκόνι του διαμερίσματός τους, που βρίσκεται στον 5ο όροφο και στη συνέχεια, πήδηξε στο κενό, αγκαλιά με τα δύο ανήλικα αγόρια τους, τριών και δύο ετών".
Απ' ότι πληροφορούμαι, η πίεση και η εκδίωξη του δράστη απο το σύστημα που βυθίζει στο χρέος τις ελληνικές οικογένειες οδήγησε τον δράστη σε πράξη απελπισίας.
Επιτέλους, τι άλλο θα χρειαστεί αυτή η κυβέρνηση για να πεισθεί ότι αυτή η δύσμοιρη χώρα βρίσκεται σε κατάσταση κινδύνου;

Σάββατο 9 Μαΐου 2009

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!

Ειλικρινά τα έχω χαμένα. Ένα κόμμα ισχυρό όπως αυτό της Ν. Δημοκρατίας να υποχωρεί στις ορέξεις κάποιων αδηφάγων στελεχών του κόμματος είναι το λιγότερο εξωφρενικό. Παρόλο που δεν με εκφράζει η παράταξη αυτή, δεν μπορώ δεχτώ ότι όλοι τους είναι ίδιοι. Με εξαίρεση τον πρωθυπουργό ο οποίος έχει το…ακαταλόγιστο, υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι σίγουρα δυσφορούν για την κατάντια του κόμματος. Όπως και νάχει όμως αυτό δεν τους απαλλάσσει από την ευθύνη της συγκάλυψης για τα οικονομικά εγκλήματα που διέπραξαν στο διάστημα της σύντομης θητείας τους στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Όσον αφορά στην Δικαιοσύνη, μάλλον έχασε την λάμψη της. Κάποιος θα πρέπει να υπενθυμίσει στην δικαστική ηγεσία ότι η δικαιοσύνη είναι αμιγώς ανεξάρτητη λειτουργία του κράτους που δεν επιδέχεται καμία επέμβαση ιδίως από την πολιτική ηγεσία. Ποτέ δεν είναι αργά!

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ

Η κα Γεωργούλα απο το Face book, με ενημέρωσε για το εξής απίστευτο:

Ονομάζομαι Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού.Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου, υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του παν/μίου Κρήτης και πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής σκύλων-οδηγών «Λάρα».

Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται παντού. Και στην πολιτισμένη υποτείθεται πρωτεύουσα; Σήμερα πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα «Καλοζύμη» που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου, στο Χαλάνδρι. Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά. Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα.
Εκείνος, αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να μας βγάλει ένα τραπέζι στο δρόμο! Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης». Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή.
Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:
1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα μάτια ενός σκύλου;
2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις κατσαρόλες του;
3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω λέξη, θα ήμουν εντάξει;
Περισσότερες πληροφορίες για τους σκύλους-οδηγούς στο www.laraguidedogs.gr

Ευχαριστώ Ιωάννα Μαρία Γκέρτσου

ΤΟ ΔΙΑΒΗΜΑ ΤΗΣ κας ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

Και ξαφνικά η κα Μπακογιάννη θύμωσε και πήρε στο τηλέφωνο τον Τούρκο ομόλογο της κ. Αλί Μπαμπατσάν. Αλήθεια, τι να του είπε άραγε, ότι οι Τούρκοι κάνουν παραβιάσεις στο Αιγαίο και δεν το ανέχεται; Και τι της είπε κ. Μπαμπατσάν;
Ότι θα προσκομίσουν τις ελληνικές διαμαρτυρίες στην στρατιωτική ηγεσία ώστε να εξακριβωθεί η πιστότητα της καταγγελίας. Θα σοβαρευτούμε ποτέ κα Μπακογιάννη; Μήπως πρέπει να θυμηθούμε την δήλωση σας για την μεταφορά των πυραύλων Φωσφόρου των ΗΠΑ μέσω Αστακού;