ΤΟ ΤΗΛΕΧΑΟΣ

Η ελληνική τηλεόραση θα μπορούσε να προσφέρει πολλά εφ’ όσον το επίπεδο των παρουσιαστών και των δημοσιογράφων ήταν ανώτερο.
Προσωπικά περίμενα περισσότερη αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα από τους παράγοντες που διαχειρίζονται τα τηλεοπτικά προγράμματα.
Δεν ξέρω πως οι καναλάρχες αντιλαμβάνονται την ηθική υπόσταση που χαρακτηρίζει ένα αξιοπρεπές κανάλι, ξέρω όμως ότι αυτό που εισπράττει η ελληνική κοινωνία, δεν έχει να κάνει με ποιοτική τηλεόραση.
Κατ’ αρχήν το μορφωτικό επίπεδο των δημοσιογράφων πλην ορισμένων εξαιρέσεων είναι πάρα πολύ χαμηλό, κακοποιούν στην κυριολεξία την ελληνική γλώσσα και η συμπεριφορά τους είναι απαράδεκτη. Πολλοί από αυτούς και σε άπταιστο ενικό, αποκαλούν τους καλεσμένους τους με το μικρό τους όνομα π.χ. «ρε συ Γιώργο» ή «παλικάρι μου» ή «αγόρι μου-κορίτσι μου» κλπ.
Οι δημοσιογράφοι δεν επιτρέπεται να εκπροσωπούν τα κόμματα, ο ρόλος τους πρέπει να είναι απόλυτα αντικειμενικός και η συμπεριφορά τους το λιγότερο κόσμια.
Οι ειδήσεις δεν παράγονται, προκύπτουν από την απρόβλεπτη καθημερινότητα και δεν επιδέχονται ούτε έμφαση, ούτε διάκριση, ούτε και διαμόρφωση.
Ως προς την σάτιρα, οι σατιρίζοντες θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η χρήση της δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια της ανοχής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Και βέβαια δεν είναι ισοϋψείς με τον Αριστοφάνη.
Όσο για τους πολιτικούς που ξημεροβραδιάζονται στα κανάλια, δεν έχω να πω τίποτα. Ας πρόσεχαν!